تأثیر سرعت‌های مختلف تصویرسازی ذهنی بر عملکرد حرکتی: بررسی نقش نورون‌های آینه‌ای

زمینه و هدف: تصویرسازی، فرآیندی شناختی است که نقش مهمی در برنامه‌ریزی و اجرای حرکات دارد و می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای یادگیری مهارت‌های حرکتی، بازآموزی حرکات و نیز موارد بالینی به کار رود. هدف از انجام پژوهش حاضر تأثیر سرعت‌های مختلف تصویرسازی ذهنی بر عملکرد حرکتی و بررسی نقش نورون‌های آینه‌ای می‌باشد. روش بررسی: این پژوهش به‌صورت نیمه‌تجربی با استفاده از طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون انجام شد. 40 نفر از دانشجویان دختر (با میانگین سنی 12/1±22 سال) به روش نمونه‌گیری هدفمند، انتخاب و در چهار گروه (تصویرسازی با سرعت زیاد، تصویرسازی با سرعت برابر، تصویرسازی با سرعت آهسته و کنترل) قرار گرفتند. پس از اجرای دریبل بسکتبال در پیش‌آزمون، آزمودنی‌ها به مدت 4 روز متوالی به تصویرسازی پرداختند، سپس اجرای واقعی دریبل به عمل آمد. در پایان، امواج مغزی شرکت‌کنندگان در هنگام تصویرسازی، و واکنش نورون‌های آینه‌ای از طریق دستگاه الکتروانسفالوگرافی ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس درون‌گروهی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 5% در نظر گرفته شد. یافته‌ها: همه گروه‌های تصویرسازی در اجرای خود پیشرفت داشتند (05/0>p). با توجه به اندازه اثر؛ گروه تصویرسازی آهسته و برابر، عملکرد بهتری را نسبت به گروه تصویرسازی سریع نشان دادند. همچنین مشخص گردید نورون‌های آینه‌ای در گروه تصویرسازی آهسته، فعالیت بیشتری دارند. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد نورون‌های آینه‌ای موجود در قشر پیش‌حرکتی به‌عنوان یک مکانیسم عصبی بسیار مهم در الگوی فعالیت مغزی می‌باشد که باعث اثربخشی تصویرسازی در بهبود مهارت‌های حرکتی می‌شود.